A New Window to Sustainable Urban Policies: Urban Resiliency

Hızlı kentleşme başta olmak üzere yaşanan sosyoekonomik ve politik olgular sonucu kentsel alanlarda tecrübe edilen doğal afetler, iklim koşullarındaki düzensizlikler, salgın hastalıklar, terör olayları, finansal sıkıntılar gibi risk tehditlere karşı gerekli tedbirlerin benimsenmesi uyum sağlanması bir tercih olmaktan ziyade zorunluluk haline gelmiştir. Bu durum akademik çalışmalar uluslararası düzenlemelerde sürdürülebilir kentleşmeden farklı olarak yeni yönetim yaklaşımı dirençlilik teorisinin (Urban Resiliency Theory) öne çıkmasına sebep olmuştur. Ancak alanda sürdürülebilirlik ile teorisi yaklaşımları arasındaki benzerlikler ya da farklılıkların doğru şekilde idrak edilmiyor olması teorik pratikte her iki yaklaşımdan beklenen itici yönlendirici gücün azalmasına olmaktadır. kapsamda çalışmanın amacı çeşitlilik belirsizlik ihtiva eden politikaların mevcut gelecekteki yetkinlik kapasitesini “kentsel dirençlilik” çerçevesinde değerlendirmektir. Çalışmada politika uygulamaları kapsamında kabul uygulamalarının niçin nasıl bütünleştirilebileceği tartışılmaktadır. açıdan çalışmada kent yönetimde başvurulan temel (KS) Kentsel (KD) kuramsal çıktıları bakımından tahlil edilerek yaklaşımın birbirleri üzerindeki yönetsel iz düşümleri incelenmektedir.